فراوری خرده بافتهای قلبی با هیدروژل های بافت عضلانی - بوستان گفتگو

به منظور مقایسه ظرفیت زیستی و پتانسیل تمایزی بافت های سلول زدایی شده مختلف برای تمایز سلول های پیش ساز قلبی حاصل از تمایز سلول های پرتوان بنیادی به رده های سلول های قلب و عروق، محققان کشور، بافت عضله قلبی، عضله اسکلتی، آئورت، کبد، زیرمخاط روده باریک و بند ناف انسان را سلول زدایی کردند و به عنوان بستر برای کشت سلول های پیش ساز قلبی حاصل از تمایز سلول های بنیادی پرتوان انسانی مورد استفاده قرار دادند. مشاهدات آزمایشگاهی نشان داد، در بافت های سلول زدایی شده، سلول های مقیم حذف شدند اما اجزای ماتریکس خارج سلولی مانند لامینین و فیبرونکتین کیفیت و ساختار خود را حفظ کردند.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Journal of Biomedical Material Research به چاپ رسیده است، نشان داد، قرار دادن و کشت ده روزه سلول های پیش ساز قلبی حاصل از تمایز سلول های پرتوان بنیادی و سلول های اندوتلیال استخراج شده از بند ناف انسان در هیچ یک از بسترهای سلول زدایی شده اثر سمی برروی آنها نداشت. افزایش بیان ژن های اختصاصی سلول های قلبی و حضور سلول های کاردیومایسایت در میان سلول های کشت داده شده در بافت سلول زدایی شده عضله قلبی، عضله اسکلتی، کبد و زیرمخاط روده باریک مشاهده شد؛ که نشان دهنده حمایت آنها از تمایز سلول های پیش ساز به رده های سلول قلبی عروقی بود. با این حال یافته ها نشان داد بافت سلول زدایی شده عضله قلب بیشترین حمایت را برای تمایز سلول های پیش ساز به سلول های قلبی فراهم می نماید. ژن های اختصاصی عضلات صاف و سلول های اندوتلیال در سلول های کشت داده شده در بافت سلول زدایی شده آئورت و بند ناف انسان بیان شدند که نشان دهنده حمایت این ساختارها از تمایز به سلول های عروقی است.

در مجموع یافته های این پژوهش نشان می دهد استفاده از بافت سلول زدایی شده عضلانی در کنار بافت عروقی طبیعی روش مناسبی برای ایجاد خرده بافت قلبی در شرایط آزمایشگاهی است.

دکتر ساره رجبی، دکتر ناصر اقدمی، دکتر فهیمه ورزیده و همکارانشان در پژوهشگاه رویان این تحقیقات را به نتیجه رساندند.