بینال مجسمه سازی تهران استاندارد نیست، اهمیت تم در رویداد هنری

به گزارش بوستان گفتگو، به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران٬ سومین نشست تخصصی هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران با تمرکز بر موضوع تم عصر دیروز 29 آبان با حضور کامبیز صبری٬ بهنام کامرانی٬ روح الله شمسی زاده٬ صفا سبطی٬ نگار نادری پور وعباس مجیدی از سوی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران برگزارشد.

بینال مجسمه سازی تهران استاندارد نیست، اهمیت تم در رویداد هنری

عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در این نشست گفت: برگزاری این نشست ها زمینه ای را برای تبادل نظر و تحلیل پیرامون بینال هشتم فراهم می نماید. تمام کوشش انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران این است که با رویکرد پژوهشی، بینال مجسمه سازی را برگزار کنیم.

بهنام کامرانی هم با بیان این مطلب که مدرنیست ها اصرار داشتند که هنر را قائم به ذات خود تلقی نمایند و به همین دلیل هرگونه آرایه ای را از هنر حذف کردند، گفت: اگر به آثار مینمالیست ترین هنرمندان هم نگاه کنید آثارشان کانتکست و موضوع دارند. حتی می توان آثار موندریان را آنالیز کرد که چگونه تحت تاثیر گرایش تئوسوفی بوده است. گرایش تئوسوفی روی پیوندهای عالم و خلوص بحث می نماید و این موضوع را می توان به وضوح در آثار موندریان آنالیز کرد.

به گفته کامرانی موضوع و تم در بسیاری از مواقع از هنر مدرن حذف شده است برای همین بسیاری از آثار مدرن بدون عنوان نام گذاری شده اند. وی اضافه کرد: بی شک بسیاری از افراد با اثری که بدون عنوان نام گذاری شده، نمی توانند ارتباط برقرار نمایند. به ویژه ایرانی ها که همیشه در جستجوی تم هستند. آوانگاردترین هنرمندان ایرانی حاضر نمی شوند که یک تابلو بدون رنگ را روی دیوار خانه شان بزنند اما بیشتر اروپاییان از تابلوهای مینی مالیستی لذت می برند و فرم محض اثر برایشان جذابیت دارد. این گرایش ناشی از این است که در جریان زبان یا فرهنگ این نوع مجسمه سازی قرار گرفته اند.

وی اضافه کرد: این مساله که هنر موضوع ندارد، خواب و خیال مدرنیستی است. امکان ندارد که شما زندگینامه ونگوگ را خوانده باشید و هنگام تماشای آثارش در خوانش اثرش٬ زندگینامه اش روی ذهن تان تاثیر نگذارد.

این نقاش با بیان این مطلب که از اهمیت مطرح کردن تم دریک رویداد هنری دفاع می نماید، گفت: زمانی که تم را مطرح می کنیم مسایلی چون موضوعات اجتماعی٬ زنان به استقبال هنر می روند و ما می توانیم خوانش های متعددی از یک اثر هنری داشته باشیم و وارد مسایل شگفت آوری می شویم. امروز ما درون فرهنگ ویژال کالچر به سرمی بریم. بسیاری از فلاسفه معتقدند که چیزی جز تصویر در این دنیا وجود ندارد. همه دریافت های ما نسبت به مد، اجتماع حتی خصوصی ترین رفتارهای انسانی تصویری است.

به گفته کامرانی٬ اگر بینال ها را به صورت بین المللی برگزار کنیم شرایطی برای هنرمندان فراهم می گردد که خودشان را با هنرمندان سایر کشورها مقایسه نمایند و این گونه توقع شان از بینال دیگر یک نمایشگاه نیست.

وی در سرانجام مطرح نمود: به نظر من انجمن های هنری باید با برگزاری نشست های تخصصی زمینه ای را برای مطرح کردن مباحث نظری فراهم نمایند تا به مرور بسیاری از نقایصی که در بینال ها با آن ها روبرو هستیم رفع شوند.

روح الله شسمی زاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: امروزه ما از پاردایم ساختارگرایی عبور نموده ایم و وارد پارادایم پساساختارگرایی شده ایم. محور بودن بسیاری از نمایشگاه هایی که در سطح دنیا برگزار می گردد نشان از این دارد که تجسد تفکر هنرمند به صورت کلام و متن چقدر اهمیت دارد.

او با بیان این مطلب که بهتر است بینال مجسمه سازی تهران را شبه بینال بدانیم، گفت: اگر بینال تهران را با بینال های چون ونیز یا نمونه شرقی اش شانگهای و یا گوانجو مقایسه کنیم درمی یابیم که این بینال به هیچ وجه استاندارد نیست.

او اضافه کرد: یک رویداد کانسپت می خواهد. بینال شانگهای کانسپت رویداد را عنوان می نماید. عنوان یا تم زاییده یک رویداد است. اگر رویدادی کانسپت نداشته باشد طبعا عنوانی هم نمی تواند داشته باشد و هرعنوانی که پیدا کند طبعا آن عنوان تزئینی است. تمی که برای بینال هفتم انتخاب شد به نظرم با فضای جامعه ما همخوانی داشت. انگار تم به جایی رسیده بود که بازتابی از خود بینال بود.

کامبیز صبری هم گفت: به نظر من تم نحوه نگرش و فضای سیاست گذران یک رویداد است و ارتباط مستقیمی با شبیه سازی کلماتش ندارد. این اشتباه بزرگی است که افراد سعی نمایند که اثرشان را شبیه به کلمات تم خلق نمایند بلکه باید فضای ذهنی تم را دریافت. مثلا اگر در بینالی تم گسترش فضاست فرد باید آنالیز کند تم با چه عناصری در ارتباط است و بعد اقدام به خلق اثر هنری کند.

این مدرس دانشگاه هنر، با اشاره به اهمیت انتخاب درست تم گفت: دبیر رویدادی که تم را انتخاب می نماید باید به موارد متعددی توجه کند٬ تم باید متناسب با شرایط آن جامعه انتخاب گردد. مثلا ایران در دوران گذار است. اگر تم متناسب با حال و هوای جامعه انتخاب نگردد عملا نه هنرمند می تواند اثر قابل تاملی خلق کند و نه رویداد حرفی برای گفتن خواهد داشت. از این منظر تم وضیعت برای بینال هفتم مجسمه سازی ایران انتخاب هوشنمدانه ای بود.

صبا سبطی عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش گفت: تم تبادل نظر میان چندین هنرمند است. در واقع تم به این هنرمند جهت می دهد مثل آهن ربایی که از زیر کاغذ براده های آهن را به سویی می کشد. کانسپت و کانتکست وجود خارجی دارند و تم این دو را هم جهت می نماید. اگر قرار است تم نمایشگاهی پیروز باشد باید بتواند کانتکست و کانسپت را با خودش هم جهت کند و تبادل نظریی ایجاد کند.

نگار نادری پور مدیرمسئول انجمن هنرمندان مجسمه سازان ایران گفت: همیشه نقدهای متعددی نسبت به شیوه برگزاری بینال٬ دبیر٬ نمایشگاه گردان ها و حتی تم رویداد وجود دارد٬ اما بیاید کمی صادق باشیم ببینیم توان مجسمه سازی ما چه بود و چه آثاری برای شرکت در بینال مجسمه سازی هفتم به دبیرخانه این رویداد رسیده و درنهایت براساس توان همین مجسمه سازان بود که بینال هفتم به این شکل و شمایل برگزار گردید.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 5 آبان 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: boostanchat.ir شناسه مطلب: 422

به "بینال مجسمه سازی تهران استاندارد نیست، اهمیت تم در رویداد هنری" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بینال مجسمه سازی تهران استاندارد نیست، اهمیت تم در رویداد هنری"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید