وحشتناک ترین و غیر اخلاقی ترین درمان های روانپزشکی که باورتان نمی شود ، از سوراخ کردن جمجمه تا آیین های جنگیری - بوستان گفتگو

به گزارش ، با شنیدن نام بیماری روانی، عموماً تصوری که در ذهن افراد شکل می گیرد بیماری هایی مانند اسکیزوفرنیا، افسردگی حاد و غیره می باشد. در این میان، بیماری های روانی بسیار نادری وجود دارد که شاید بسیار کم به گوشمان خورده ولی در حقیقت وجود دارند. برای هریک از این اختلالات درمان هایی وجود دارد .

در ادامه بدترین درمان های روانپزشکی در طول تاریخ را با هم مرور می کنیم.

لوبوتومی به معنی برش بخشی از مغز است. برای اولین بار دهه 1880 میلادی پزشکان تلاش کردند تا با دستکاری مغز، قسمتی از درد را کاهش دهند. لوبوتومی یک از وحشیانه ترین فرآیند های درمانی است که برای افراد دارای بیماری های مغزی و روانی به کار رفته است. متاسفانه لوبوتومی به طور گسترده در دو دهه بر روی بیماران روانی (اسکیزوفرنی)، افراد دارای افسردگی شدید و بیماران دو قطبی و بقیه افرادی که دچار بیماری ذهنی و روحی بودند، انجام می شده است.

پروسه خطرناک لوبوتومی که بر پایه ایجاد برش و آسیب تعمّدی به لوب پیشانی مغز پایدار بود، معمولاً نتیجه معکوس و مخرب داشت و در بهترین حالت بیمار را در حالت بی تفاوتی حسی، شناختی و عاطفی نسبت به دنیای پیرامون قرار می داد. این جراحی امروزه غیرعلمی و غیراخلاقی شناخته می شود.

سوراخ کردن جمجمه، شاید یکی از ابتدایی ترین روش های درمان بیماری های روانی و مغزی بوده است. در این روش درمانی به وسیله یک مته، چاقو و یا حتی اره سوراخی در جمجمه ایجاد و یا قسمتی از آن برداشته می شود. طبق برخی ارزیابی ها این روش درمانی قدمتی بیش از 7 هزار سال دارد. در این روش درمانی با حذف قسمتی از جمجمه، هدف در کاهش سردردها، بیماری های روانی و حتی خروج فرد از تصرف شیطان داشته اند!

یکی از ظالمانه ترین ابزار های نگه داری از بیماران روانی، قفس یوتیکا بود. این قفس اندازه ای مانند تابوت داشت و بیماران روانی ناآرام و خشن را تا زمانی که آرام شوند و به خود و دیگران آسیب نرسانند، در درون آن قرار می دادند. این قفس ها از چوب ساخته می شد و بیمار را برای مدت زمان طولانی در درون آن ها نگه می داشتند.

روش درمانی ناخوشایند و سخت انسولین کما تراپی نوعی از درمان مخصوص بیماران روانی بود که به طور گسترده در بیمارستان ها در سال های بین 1930 تا 1950 میلادی استفاده می شد. این روش شامل تزریق دز بالایی از انسولین به بدن بیمار بود که هدف از آن ایجاد کمای روزانه در شخص به مدت چندین هفته بود. پزشکان در آن زمان بر این باور بودند که تغییر سطح انسولین بدن موجب بازسازی مغز می شود.

این روش درمانی به طور ویژه برای درمان بیماران اسکیزوفرنی استفاده می شد. در طول یک دوره درمان، انسولین به مدت دو ماه و شش روز در هفته به بدن بیمار تزریق می شد. اگر چه مواردی تا دو سال درمان نیز گزارش شده است.

به علت سوء تفاهم در زمینه بیماری های روانی، علائمی همچون نشانه های اختلالات خلقی، اسکیزوفرنیا، افسردگی و سایر امراض روحی، به عنوان نشانه های ورود جن و تسخیر فرد توسط شیطان، در برخی از فرهنگ ها دیده می شد.

در نتیجه مراسمات عرفانی مثل جن گیری، دعا و سایر مراسمات دینی، گاهی اوقات استفاده می شدند تا شیاطین و جن ها را از بدن فرد بیمار خارج کنند و درد های فرد بیمار کاهش یابد و خانواده و جامعه از این بیماری در امان بمانند.

منبع: برترین ها