چرا مکانیسم ماشه طراحی شد؟ - بوستان گفتگو

جهت دریافت مشاوره خدمات کاتالوگ دیجیتال از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ کاتالوگ های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.

مارک ولر روز آدینه در پاسخ به پرسش خبرنگار ایرنا در لندن پیرامون ارزیابی او از شکست آمریکا برای پیشبرد قطعنامه های ضد ایرانی در شورای امنیت، به یادداشتی که در این باره در تارنمای بی بی سی منتشر نموده، اشاره و توضیح داد: زمانی که دونالد ترامپ از برجام خارج شد تصمیم گرفت تا به مشارکت آمریکا در این توافق سرانجام دهد. چندی بعد مایک پمپئو وزیر امور خارجه وی این مساله را تکرار کرد.

وی اضافه کرد: حتی جان بولتون که در آن موقع مشاور امنیت ملی کاخ سفید بود مانند سایر اعضای برجام به این مساله اذعان دارد که نگاه واشنگتن به لحاظ قانونی غلط است.

این استاد دانشگاه در تحلیل خود کوشش آمریکا را برای ادعای عضویت در برجام، براساس قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد را غلط دانست و اضافه کرد: برجام و مکانیسم ماشه در قطعنامه 2231 به وضوح با یکدیگر مرتبط هستند و دومی برای اعمال اولی در نظر گرفته شده است.

ولر در همین خصوص یادآور شد که بر اساس توافق برجام، اعضایی که تمایل به فعال کردن مکانیسم ماشه دارند باید ابتدا به وسیله سازوکار موسوم به حل اختلاف در این توافق اقدام نمایند. با توجه به این که این سازوکار برای مشارکت نمایندگان حقیقی برجام در نظر گرفته شده می توان نتیجه گرفت که آمریکا خود را از مکانیسم ماشه محروم نموده است.

این استاد دانشگاه همچنین بیان کرد که اگر آمریکا طبق قواعدی که توسط دولت باراک اوباما مذاکره شد بازی نموده بود، شاید امروز می توانست به اهداف خود برسد. واشنگتن به جای خروج از برجام در سال 2018 می توانست ایران را به عدم پایبندی اساسی به این توافق متهم و به وسیله سازوکار حل اختلاف اهداف خود را محقق کند؛ سپس از برجام خارج گردد.

وی در همین حال کاهش تعهدات برجامی ایران را مساله ای حائز اهمیت توصیف و بیان کرد که اگر راه حلی دیپلماتیک برای آن پیدا نگردد ممکن است این توافق، فارغ از به کارگیری مکانیسم ماشه به محاق رود.

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا اردیبهشت ماه سال 1397 به صورت یکجانبه و غیرقانونی کشورش را از برجام خارج نموده و تحریم های برطرف شده به واسطه این توافق را علیه ملت ایران بازگرداند.

تهران کوشش کرد توافق هسته ای را به شرط عمل دیگر طرف های این توافق به تعهداتشان، حفظ کند اما با گذشت نزدیک به دو سال و ناتوانی طرف های اروپایی به تعهدات برجامی، گام های کاهش تعهدات خود را در بازه زمانی شصت روزه شروع کرد.

بر این اساس، ایران 15 دی ماه 1398، با صدور بیانیه ای آخرین گام کاهش تعهدات برجامی خود را اعلام نمود که طبق آن، تهران دیگر هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی (شامل ظرفیت غنی سازی، درصد غنی سازی، میزان مواد غنی شده، و تحقیق و توسعه) نخواهد داشت و از این پس، برنامه هسته ای ایران فقط بر اساس نیازهای فنی خود پیش خواهد رفت و همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز طبق روال ادامه می یابد.

ایران بارها اعلام نموده که اگر سایر طرف های باقی مانده در برجام تصمیم بگیرند تعهدات خود را مطابق با توافق اجرا نمایند، گام های کاهش تعهدات برجامی ایران قابل بازگشت خواهد بود.

در همین حال دونالد ترامپ به تازگی مدعی شده همچنان عضوی از توافق هسته ای است و می تواند از سازوکارهای موجود در این توافق و قطعنامه 2231 مرتبط با آن، علیه ایران استفاده کند. به همین منظور 24 مرداد قطعنامه ای 4 بندی به شورای امنیت ارائه داد که تنها توانست یک رای مثبت جمهوری دومینیکن را با خود داشته باشد و به اعتراف کارشناسان و مقامات فعلی و سابق آمریکا، شکست مفتضحانه ای را متحمل شد.

به دنبال آن، مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا به طور رسمی درخواست داده تا قطعنامه های لغو شده شورای امنیت، بر اساس مکانیسم ماشه علیه ایران بازگردانده گردد. اما روسیه، چین، انگلیس، فرانسه، آلمان و بلژیک در نامه هایی به شورای امنیت توضیح دادند اقدام آمریکا پایه قانونی ندارد و نباید معتبر دانسته گردد. همچنین هفت عضو غیر دائم شورای امنیت نیز به صراحت با درخواست آمریکا مخالفت نموده اند.

310 310