هیدروکسید بیسموت Bismuth - بوستان گفتگو

نویسنده: بهزاد زمانی مقدم

داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف

میازم: حاد، سورا و سیفلیس

سوگرایی: -

استعداد ابتلا به بیماری: -

ارتباط با گرما و سرما: -

محدوده عملکرد:

عمدتاً بر لوله گوارش، روان و سیستم عصبی.

ویژگیهای ساختاری:

عمدتاً به شکل حاد است و خصوصیات ساختاری خاصی نمی توان برای آن در نظر گرفت. اما در موارد حاد خصوصیات آن بسیار شبیه Phosp است.

تصویر شخصیتی دارو:

به دلیل درد شدید، از تنها ماندن می ترسد. بیمار نیاز دارد که در تمام مدت درد، کسی پیش او باشد و یا حتی دستش را بگیرد. بی تاب و بیقرار است. عطش زیاد به آب سرد که بلافاصله پس از گرم شدن آب در معده، برگردانده می شود (Phosp). تهوع پس از جراحی. دردهای بسیار شدید معده، عضلات منقبض می شوند به طوری که انگار معده اش را چنگ می زنند. تناوب سردرد و ناراحتی های معدی (مانند گاسترالژی) که با خوردن بدتر می شود. غذا چند روز در معده اش می ماند. بنابراین مدفوعش بسیار بدبو است. در دندان درد با نگهداشتن آب سرد در دهان، درد کاهش می یابد. (Nats. Puls. Coff., bry.).

عوارض بالینی:

عوارض شکمی، تهوع پس از جراحی، وبا، سرفه، هذیان، اسهال، گانگرن، سردرد.

مدالیته ها:

تشدید:

با گرما، در تابستان.

بهبود:

با چیزهای سرد، حمام با آب سرد و هوای آزاد، با حرکت (البته بجز در سردرد)، دردهای معدی با آروغ و خم شدن به عقب بهتر می شود.

ملاحظات:

- در عوارض ناشی از سیفلیس، گرمازدگی و جراحی کاربرد دارد.

- از بهترین داروهای و بای نوزادان و وبای Morbus است که در تابستان رخ می دهد. به همراه تهوع بسیار زیاد، مدفوع آبکی و زیاد و بسیار بدبو.

منبع مقاله :

زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات

منبع: راسخون