8 نکته برای تشویق بچه ها به همکاری - بوستان گفتگو

1. توجه آن ها را جلب کنید

همانطور که بچه ها معمولاً قبل از پریدن در استخر یا ضربه زدن به یک برج از لگوها، توجه تمام و کمال شما را می طلبند، اگر از آن ها انتظار دارید که گوش نمایند، باید توجه آن ها را جلب کنید.

اگر کودک شما بعد از اینکه پنج بار به او گفتید دندان هایش را مسواک نزد، ممکن است حتی متوجه نشده باشد که شما با او صحبت نموده اید. همواره مطمئن شوید کودک مشغول یک اسباب بازی یا درگیر بازی نیست، با او تماس چشمی برقرار کنید و بدون توجه به سن مستقیماً با او صحبت کنید. شما می توانید از همین استراتژی در زمان خواب بهره ببرید. به چشمان فرزندتان نگاه کنید. به او هشدار بدهید که به وقت خواب نزدیک می گردد. سپس به سرعت دستورالعمل ها را دنبال کنید: وقت مسواک زدن است. بیا برویم مسواک بزنیم.

2. دلقک بازی کنید

بچه ها نوپا همواره وقتی که بزرگسالان مسخره و خنده دار رفتار می نمایند، تسلیم والدین یا پزشکشان می شوند. کارن کارسون (Karen Carson)، پزشک متخصص اطفال در رازول، نیومکزیکو، معاینه فیزیکی را به یک شکار احمقانه لاشخور تبدیل می نماید: به بچه ها می گویم که مرد عنکبوتی را در گوششان می بینم. با میمون ها در دهان و فیل ها در شکم ادامه می دهم. وقتی عجله دارم، بیمارانم اغلب ناراحت می شوند که چیزی داخل شکمشان نمی بینم.

می توانید از ترفند دکتر کارسون در انواع سناریوها بهره ببرید، چه برای تعویض پوشک کودک یک ساله خود یا استفاده از اسپری حشرات برای کودک پنج ساله ای که ناامید از فرار و بازی کردن است. هنگام انجام کاری که احتیاج به همکاری آن ها دارد، راه چاره های زیر را امتحان کنید:

• در پی شخصیت های کارتونی و بازی به جای آن ها باشید؛
• آواز بخوانید؛
• داستان بگویید؛
• صداهای خنده دار ایجاد کنید.

3. درخواست نکنید، دستور بدهید

فکر می کنید به جا آوردن ادب و احترام است که از بچه ها پیش دبستانی خواهش کنید روی تخت معاینه بخوابند؟ اگر به خواهش کردن ادامه دهید واقعاً از اینکه تعداد زیادی از بچه ها از درخواست مودبانه شما پیروی نمی نمایند، شگفت زده می شوید.

در نهایت، متوجه می شوید که برخلاف بزرگسالان، بچه ها به سادگی نمی فهمند که یک درخواست مودبانه در واقع به معنای این کار را بکن است. بنابراین با این جملات از آن ها بخواهید کاری را انجام دهند، روی تخت معاینه بنشین، دهانت را باز کن، به سمت من بچرخ. بچه ها با این جملات منظور شما را بهتر متوجه می شوند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که بچه ها تا سن 10سالگی کاملاً کنایه یا طنز را درک نمی نمایند، بنابراین استفاده از آن ها برای داشتن رفتار خوب نیز احتمالاً مؤثر نیست.

4. از کلماتی که می فهمند بهره ببرید

می توانید از نحوه ارتباط فرزندتان با دیگران ارتباط با او را یاد بگیرید. به کلماتی که او از آن ها برای درخواست کاری از یک دوست استفاده می نماید توجه کنید و آن ها را با نحوه بیان خود مقایسه کنید.

دفعه بعد که می خواهید اتاقش را تمیز کند یا کتش را بپوشد یا بنشیند و شام بخورد، از کلمات دقیق خودشان بهره ببرید. اگر این کار موفقیت آمیز نبود، فکر کنید که شاید باید دایره لغات خود را کاهش دهید. با عبارات ساده صحبت کنید یا یک چیز را به دو روش مختلف بگویید. فرزندتان اینطور شما را بهتر درک خواهد نمود و حتی ممکن است یک کلمه تازه هم یاد بگیرد.

5. برای تشویق بچه ها به همکاری شکیبا باشید

اگر بچه ها احساس ننمایند عجله ای در کار است، به احتمال زیاد همکاری می نمایند. والدین اغلب به بچه ها زمان کافی برای پاسخ به دستورالعمل ها نمی دهند. بچه ها به راحتی یا به سرعت وظایف خود را انجام نمی دهند.

اگر از تکرار خسته شده اید، شاید فقط لازم باشد به فرزندتان زمان بیشتری برای پاسخ دادن بدهید. از اینکه اغلب بچه ها در نهایت به قول شما چقدر عمل می نمایند، شگفت زده خواهید شد. کریستینا رابرت (Kristina Robert)، پرستار اطفال در بیمارستان جان هاپکینز در بالتیمور، می گوید آهسته پیش رفتن باعث می گردد که بچه ها حتی بدترین داروها را مصرف نمایند.

او می گوید: اگر کودکی برای خوردن دارو مقاومت کرد، من به او فقط یک قطره می نوشانم. کودک نمی تواند یک قطره را بیرون بیاورد. به علاوه، آهسته بودن و موفقیت آمیز بودن، کارآمدتر از آغاز مجدد پس از رد کامل دوز به وسیله کودک بیمار است. من هرگز یک باره سراغ کودک نوپا نمی روم تا به ضربان قلب او گوش دهم یا زانوی آسیب دیده او را معاینه کنم. با استفاده از گوشی پزشکی روی پای آن ها آغاز به بازی می کنم و به سمت سینه آن ها می روم.

درست مانند هر یک از ما، بچه ها می خواهند بدانند باید انتظار چه چیزی را داشته باشند. بنابراین اگر فرزندتان از برس کردن مو طفره می رود، می توانید با کشیدن آن به آرامی روی بازو یا شکم او آغاز کنید. البته، وقتی عجله دارید، داشتن یک ترفند دیگر در آستین مفید است.

6. به فرزندتان حق انتخاب دهید

دکتر کاتلین رومرو (Kathleen Romero)، پزشک متخصص اطفال در بیمارستان سینای در بالتیمور، به بیمارانش اجازه می دهد تصمیم بگیرند که می خواهند دکتر ابتدا به کدام گوش نگاه کند.

این استراتژی بعلاوه برای پسر 18 ماهه او، هم جواب می دهد: من می گویم می خواهی پیاده تا ماشین بروی یا می خواهی من بغلت کنم؟ تا زمانی که هر دو گزینه به کاری که شما می خواهید فرزندتان انجام دهد ختم گردد، انتخاب ها عالی کار می نمایند. اگر آن ها از انتخاب امتناع کردند، این نوبت شماست تا به آن ها بگویید که برایشان انتخاب خواهید کرد.

7. به فرزندتان شرح دهید

وقتی نمی توانید به فرزندتان گزینه ای بدهید، شرایط را به او شرح دهید. برای مثال، اگر کودک نوپای شما نمی داند که چرا نمی تواند اجاق گاز را لمس کند، به او بگویید: دست نزن وگرنه می سوزی به جای اینکه فقط بگویید نکن. استدلال شما برای بچه های بزرگ تر بسیار مهم است، زیرا آن ها می توانند تحت تأثیر منطق قرار گیرند.

مثلا بچه ها تمایل بیشتری به زدن کرم ضدآفتاب خود خواهند داشت اگر به آن ها شرح دهید که باید جلوی پرتوهای فرابنفش سرطان زای خورشید را بگیریم. بچه ها خود را تشویق کنید تا فکرهای خود را نیز به اشتراک بگذارند.

این به آن ها یاری می نماید تا مذاکره را بیاموزند که یک مهارت اجتماعی حیاتی است. فرض کنید فرزند شما می خواهد امشب از تمرین پیانو خودداری کند. به جای اینکه مستقیماً درخواست او را رد کنید، بگذارید علت خود را به شما بگوید.

اگر استدلال خوبی ارائه دهد، مانند اینکه می خواهد وقت خود را با خانواده بگذراند و قول بدهد که بعداً در طول هفته تمرین بیشتری انجام دهد، خوب است به او اجازه بدهید. فقط اگر التماس می نماید و با اشک روی زمین می افتد، تسلیم نشوید. این یک تاکتیک مذاکره نیست که بخواهید به آن جایزه بدهید.

8. چیزی برای ستایش پیدا کنید

وقتی بچه ها نسبت به کاری که انجام داده اند احساس خوبی داشته باشند، می خواهند آن کار را بیشتر انجام دهند. نکته کلیدی این است که تمجید خود را مختص یک کار نگه دارید.

به عنوان مثال، بعد از شام ممکن است بگویید: من متوجه شدم که ظرف خود را بلافاصله بعد از اتمام غذا در سینک ظرفشویی گذاشتی. من بهت افتخار می کنم که بدون اینکه از تو خواسته گردد یاری کردی، به جای اینکه بگویید آفرین تو خیلی یاری می کنی. شکی نیست که بچه ها از برآورده کردن انتظارات والدین خود لذت می برند. شما چه راه چارهی برای تشویق بچه ها به همکاری دارید؟

منبع: parents